Juli 2011

Kajaktocht Mecklenburger Seenplatte Juli 2011

Jan Honig en Daan Daniels

Kajaktour Mecklenburger Seenplatte 2011

Donderdag 7 juli

Per auto via Mirow-Wesenberg naar Wüstrow vertrokken om ca 11.15 u. Jan heeft nog even een verrekijker gekocht bij de Kijkshop. Veel vertraging door files tussen Bremen en Hamburg en om Hamburg heen. Volgens de TomTom kon aankomst om 17.30 zijn (zonder pauzes en snelheid beperkt op 100 km/h). We waren pas om 20.00 uur in Wüstrow en zijn eerst gaan eten in ‘Das Kamin Haus’ (heel goed en Jan trakteerde). Daarna om ca 21.15 ingeschreven op de camping en de tenten op gezet. Na een biertje slapen. Kampeerkosten totaal € 12, — + € 3,– voor het bier.

 

Vrijdag 8 juli

Na een beetje regen ’s nachts en ’s ochtends is het om 9.30u droog. Om 11.00 de tenten ingepakt. De kajaks zaten nog op de auto. Naar de inzetplaats met autoparkeerterrein gereden en de kajaks ingepakt. De auto terug gebracht naar de camping op het niet bewaakte gedeelte.

Om ca 12.00 voeren we over de Plätlinsee richting Schwanhavel om daarna te schutten naar Wesenberg en de Woblitzsee. De Schwanhavel is altijd leuk. Er vallen vaak bomen over het watertje. Men houdt het vaarwater net doorvaarbaar waardoor het een zekere spanning geeft. Je moet op de smalle stukken niet te veel onervaren canoevaarders tegenkomen.

De sluiswachter van de sluis bij Wesenberg was niet bereid om ons te zien. Het licht bleef rood dus geprobeerd om de zware lorre (karretje op rails) te gebruiken maar dat viel door de grote helling vies tegen. Toen er meer kanoërs aankwamen zag de sluiswachter het plotseling wel en moesten we nog snel instappen. Daarbij, door de modderige schoenen, gleed ik met het been dat nog op de steiger stond uit en ging met kajak en al over de kop. Even zwemmen om mijn hoed weer te pakken. Daarna instappen in een kuip vol water en de sluis binnen peddelen.

Tijdens het schutten de kajak leeg gehoosd met de spons. Na de sluis op de kanaalstrekdam met het baken, droge kleren aangetrokken. Daarna weer helemaal comfortabel. De luiken bleken goed dicht evenals de waterdichte zak met de rugzak die ik voor mijn voeten in de kuip had. Hier al direct twee zeearenden gespot in oostelijke richting. Jan volgt ze een tijdje met de verrekijker en neemt een paar mooi foto’s van ze.

Langs de Woblitzsee naar de ingang van de Havel gepeddeld. In het meest westelijke hoekje van het meer was een mooi rustplaatsje waar we koffie gemaakt hebben.

Op de Woblitzsee stond een stevig windje maar op de Havel hadden we daar totaal geen last meer van. Een mooie tocht.

Bij de ingang van de Grosser Labuszee merkten we dat windje wel weer. Eerst maar naar de overkant en dan naar Zwenzow om te overnachten op camping C56. (€ 10,40 per persoon ).Na het opzetten van de tenten zijn we het dorpje ingegaan om te eten. Prima maaltijd. Ik kon de snoekbaars niet weerstaan, maar die in Wüstrow was beter.

De gevaren afstand op deze dag was ca. 20 km.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zaterdag 9 juli

Na een eigengebrouwen bakje koffie ingepakt en wegwezen om ca 10.00 uur. We voeren over de Grosser Labussee richting Useriner Schleuse. Deze bleek pas om 10.30 open te gaan voor schutten. We hebben na onze ervaring met de zware lorre bij Schleuse Wesenberg maar even gewacht. Al gauw waren er nog wat kajakkers zodat we met vier boten konden schutten. Het verval was toch ook al gauw weer anderhalve meter. De Useriner See is verboden voor motorboten en uitstappen mag alleen op de camping C59 (FKK) en bij Userin.

Wij zijn doorgevaren tot de noordoever maar hebben de ‘Balkensperre’ die de verboden Kamssee afsluit niet kunnen vinden. Daarna via de Zierzsee (alleen langs de betonde vaargeul toegestaan) via Görtowsee en Havel naar de Jäthensee.

We hebben gerust met koffie en appelgebak bij de brug tussen Kakeldütt en Blankenförde. Het etablissement heette ‘Raus ins Grüne’ en de waardin/kelnerin was bijzonder vriendelijk en innemend.

Verder gevaren over de Jäthensee die bijzonder mooi is, naar de ‘Bootsschleppe’ bij Babke. Daar hebben we besloten om maar terug te gaan. De Havel is er erg smal en het wachten bij de ‘Bootsschleppe’ stond ons niet aan zeker niet als je weet dat er acht km verderop nog een komt waar je bijna een km moet overzetten.Dus in redelijk snel tempo terug gevaren Om 16.30 uur waren we bij de Useriner Scheuse. Er werd niet geschut. Andere kanoërs gebruikten de Bootsschleppe en dat hebben wij uiteindelijk ook gedaan. Vlak voor ons was er een echtpaar met kinderen in een canoe waarvan de man zijn bril in het water liet vallen. Er waren net een stel meisjes met een canoe aangekomen en die gingen onmiddellijk het water in om de bril te zoeken wat al spoedig lukte. Ze waren met z’n drieën. Twee peddelden en de derde las voor. Zij wachtten eerst ook op schutten. De sluismeester had hun gezegd dat hij om half zes (het laatst mogelijke moment van sluisopening) zou schutten. Toen het bijna half zes was deed hij nog niks en pakten de meiden ook de Bootsschleppe. Daarna hebben wij hetzelfde gedaan. Er gingen gelukkig twee kajaks tegelijk op. Jammer genoeg geen foto’s gemaakt. Op de Havel tussen Grosser Labussee en Woblitzsee kwamen we een idioot tegen op een soort waterscooter die nogal hard voer en grote golven veroorzaakte. Even later passeerden we de voorlezende Canoeploeg. De meiden waren al veel verder gekomen dan we hadden verwacht.
Bij de ingang van de Woblitzsee ligt camping C34. Daar hebben we even rondgekeken maar het was er zo verschrikkelijk druk dat we maar doorgevaren zijn naar de bivakplaats voor Wasserwanderer in Wesenberg.

Na het opzetten van de tenten zijn we in Wesenberg gaan eten. We kwamen terecht bij restaurant waar we vorig jaar vlak voor de terugreis ook gegeten hebben. Prima eten. Daarna hebben we nog even door Wesenberg gelopen. Bij alle restaurants was live music. Ook in de biertent bij onze camping. Na een biertje zijn we met gratis muziek naar bed gegaan.

Op deze camping kregen we een sleutel van het toilletgebouw waar we € 10 borg voor moesten betalen. De campingkosten waren € 7,50 per persoon. Gevaren afstand 35 km.

Zondag 10 juli

Op zondag mochten we uitslapen hadden we ons zelf beloofd maar om acht uur waren we wakker. Na het zwemmen een ontbijt met koffie en inpakken. Om 10.30 lagen we al in Schleuse Wesenberg maar we waren niet alleen.

 

We gingen de Drewensee verkennen.

Vorig jaar waren we hier maar een heel klein eindje in geweest. Bijzonder mooi, maar ondanks het feit dat alleen mensen met een vast ligplaats er met een motorboot mogen varen, was het er flink druk met zeer snelle vaarders die hoge golven veroorzaakten. Ook hier op de hoogspanningsmast een nest van de

visarend net zoals we vorig jaar gezien hadden op de Wangnitzsee.

Ondanks de motorboten is het een prachtig meer. De helderheid van het water is groot, dat zijn we in Nederland met al die veenbodems niet gewend. Het zicht is op deze meren veel groter dan je peddellengte, terwijl het in Nederland met 30 cm vaak al ophoudt.

Helemaal in de oosthoek van het meer is nog een stuk waar aan de noordoever allemaal huisjes op of aan het water staan. Dat valt misschien wel onder Natuurcamping Drewensee.

Hierna zijn we via de Havel onder de Alte Ueberdachte Holzbrücke door gevaren naar de Wangnitzsee. De Fischsperre aan de westkant lag net als vorig jaar open. Daarlangs kom je in een heerlijk rustig meertje, de Kleiner Wangnitzsee. Op de Wangnitzsee zijn we geen motorboten tegen gekomen. De visarend zit op de oostoever nog mooi op zijn nest op de hoogspanningsmast. We hebben op het eilandje koffie gemaakt precies op hetzelfde plekje als vorig jaar alleen toen kwamen we van de andere kant.

Hierna via de Grosser Priepertsee naar Priepert. We dachten te kamperen op hetzelfde plekje als vorig jaar, maar tot onze verbazing was dat grondstuk verboden toegang en geheel omgeven door een hek. Even gevraagd bij de havenmeester die denken we ook eigenaar is van de jachthaven en het restaurant. Ja dat was wat verkeerd gegaan. Hij had het grondstuk moeten kopen voor een hogere prijs dan hij wilde. Had gedacht dat niemand anders het zou kopen omdat de toegangswegen in zijn bezit waren, maar het was anders gelopen en hij zat er naast. Maar we konden prima kamperen om de hoek met prachtig uitzicht over het meer. Wij daar naar toe en onze tentjes opgezet in de veronderstelling dat hij de eigenaar was. We gingen er weer naar toe om ons aan te melden. Hij draalde wat en vroeg of we wat wilden drinken. Wij wilden liever eerst gaan eten. Dus naar het restaurant. Na lekker gegeten te hebben weer terug om ons aan te melden. Of we lekker gegeten hadden. Ja heerlijk, oké dan haben Sie schon gezahlt. En wij blij naar onze tent. De toiletten van de haven waren wel wat ver weg maar dat was voor ons geen probleem.

Toen we het over het toiletgebouw hadden met andere campinggebruikers, bleek er veel dichter bij een toiletgebouw te zijn. Daar moest je een sleutel van hebben en dat kostte €10,– borg. Kortom het bleek dat de havenmeester niets te maken had met deze camping. We hadden ons op een andere plaats moeten inschrijven. Ik kreeg een sleutel en moest me de volgende ochtend maar bij de receptie melden zodat de inschrijving geregeld kon worden. We hebben wel even gelachen om de havenmeester. Waarschijnlijk zijn de buren met de camping ook degenen die de grond voor zijn neus weggekocht hebben. Vorig jaar stonden we rustiger nu was het toilet dichterbij. Gevaren afstand 32 km.

Maandag 11 juli

Na ontbijt met koffie via de Ellbogensee naar de Ziernsee gevaren. In de noordpunt van de Ziernsee ligt een mooie ondiepe poel waar we even gekeken hebben. Prachtig daar.

Je moet de peddel heel oppervlakkig in het water steken anders heb je allemaal moerasgas. Het is er erg ondiep en vreselijk helder water. Als je de peddel in de bodem steekt gaat hij er helemaal in voor je vastigheid voelt. Dus zeker 170 cm prut. Niet om in te zwemmen.

 

 

Na de Ziernsee en Havel naar de Menowsee. Daarna op het Bivakplatz bij Steinförde de tent opgezet. Dit bleek geheel gratis.

We wilden in het dorpje gaan eten maar het restaurant is alleen van woensdag tot zondag geopend. Fürstenberg was 5 km lopen dus hebben we ons noodrantsoen aangesproken. Gele rijst (Lassie) met tonijn in olie. Heerlijk en goedkoop. Daarna eigen gebrouwen koffie inplaats van het gebruikelijke biertje en daarna slapen. Gevaren afstand 12 km.

Dinsdag 12 juli

’s Ochtends vroeg wakker door de zon. De tenten waren al vroeg droog dus voor 9.30 voeren we al richting sluis Steinhavelmühle

op weg naar Fürstenberg om inkopen te doen want alle brood en fruit was op. Aangelegd bij ´Haus an der Havel´. Een hotel/restaurant dat ook canoe’s en kajaks verhuurd. De kajaks op de wal getrokken en op het terras in de zon gaan zitten voor een ontbijt, koffie met appelgebak en slagroom. Hierna gevraagd of de kajaks mochten blijven liggen terwijl wij boodschappen gingen doen. Na onze inkopen bij de Netto, een restaurant gezocht om te eten. ´Im Holzwurm´ aan het marktplein zag er wel leuk uit. We moesten lang wachten voor we een kelnerin bij ons tafeltje kregen en toen we wilden bestellen bleek het gewenste deel van de kaart (snoekbaars) niet voorradig. Dus ik bestelde forel en Jan calimeri´s. Na ca 10 minuten bleek dat laatste ook niet meer beschikbaar dus alle twee maar forel en sla vooraf. Het duurde lang voor de forel werd opgediend en die bleek niet gaar te zijn. Dus dat lieten we terughalen en na even overleg met elkaar kwamen we tot de conclusie dat ons geduld op was en hebben we alleen de koffie en de sla betaald. De kelnerin geheel in paniek en de kassa bleef papier spugen maar uiteindelijk kwam toch het hoge bedrag voor 2 koffie en wat sla van € 10 per persoon op de proppen.

Hierna zoeken naar een ander adres. We kwamen bij de Italiaan terecht en de pasta a la carbonara en pasta a la mara smaakte prima.

Weer terug naar de kajaks waar we onze verontschuldigingen aanboden dat we de kajaks zolang hadden laten liggen. Ook nog drie waterflessen laten vullen in de keuken en ze wilde er niets voor hebben. Prima adres, misschien hadden we daar ook maar moeten gaan eten.

Terug naar de sluis om naar de camping am Ellbogensee te komen. Daar kwamen we om ca 17 uur aan. Aangemeld en tentje opgezet.

 

 

Bijna tegelijk met ons kwam een stel uit Harlingen aanvaren. Die stonden met hun caravan op deze camping en maakten dagtochten. Ze hadden eigenlijk naar Zweden gewild maar daar was het weer hun te slecht. Jammer dat het hier nu ook zulke slechte verwachtingen waren. Ze hadden het idee voor de Mecklenburger Seenplatte uit een kanoblad (nkb of tkbn?). Ze waren nog van plan om met kleine tentjes te gaan zwerven net zoals wij dat deden maar dan moest het weer wel opknappen want ze wilde eigenlijk wild kamperen. Dat is in dit gebied verboden maar er zijn wel plekjes te vinden waar je het kunt wagen. Als je de tent niet te vroeg op zet en weer vroeg afbreekt lukt dat wel. Wij hebben in Duitsland meestal ook wild gekampeerd maar omdat het hier toch wel om een kwetsbaar gebied gaat en de campings zeer goed ingericht zijn op ‘Wasserwanderer’ en de campings hiervoor niet al te duur zijn, hebben we daar steeds gebruik van gemaakt. Een paar keer te veel wild kamperen en er staan overal verbodsbordjes.

Na een avondmaaltijd met brood, bier en koffie zijn we zoals steeds weer vroeg gaan slapen. De campingkosten waren €7,50 per persoon. Gevaren afstand 16 km.

Woensdag 13 juli

Het was ’s ochtends droog maar de temperatuur was wat lager dan voorgaande dagen en er dreigde regen bij het ontwaken om ca 8 uur. Snel ontbeten met heerlijk brood uit Fürstenberg en daarna terwijl het nog droog was snel ingepakt. Afgevaren de Ellbogensee op langs Priepert naar Schleuse Strasen. Het was nog droog dus vlug even een plekje gezocht om koffie te maken. Daarna verder over de Ellbogensee waar het aan het eind een beetje begon te regenen en in het kanaal naar de sluis moest behalve het spatzeil ook het regenjack aan. Voor de sluis was het druk met motorboten maar wij kajakkers passen er altijd nog bij en we konden dus vlot doorvaren. Daarna gingen we via de Kleiner Pälitzsee en Canower See naar Schleuse Canow. Daar lag een enorme vloot motorboten te wachten. Er kunnen maar vier tot vijf boten tegelijk in de sluis dus dat werd voor de achterste motorboten zeker anderhalf uur wachten. De kajakkers en canoe vaarders konden nadat de sluis leeggevaren was er na de motorboten in om de ruimten tussen de motorboten op te vullen en mochten er als eersten uit. Daarna via de Labussee naar Schleuse Diemitz die wij in tegenstelling tot de motorboten vlot konden passeren. Aan de andere kant van de sluis lagen de motorboten te wachten tot een heel eind op de Gr.Peetschsee. Geen fijne route voor de motorboten die tussen de sluizen als idioten varen om maar zo snel mogelijk weer bij de volgende sluis te kunnen liggen wachten. Bijna allemaal vol gas zodat de boten door hun maximale rompsnelheid bijna niet harder gaan maar wel veel hogere golven maken. Dit gebied is veel geschikter voor Kanuwanderers.

Op de Vilzsee zagen we hoe een snel varende motorboot door een snelle politieboot gedwongen werd te stoppen. Waarschijnlijk omdat hij geen registratie nummer voerde. Nadat de politie ambtenaren dit afgehandeld hadden kregen ze een paar wildkampeerders in het oog op de noordoever. We hebben het niet afgewacht maar zijn lekker doorgepeddeld naar de camping weer we vorig jaar tijdens de europese voetbalkampioenschappen ook hadden gestaan aan de Zethner See. Mooi plekje en campingkoste €7,50 per persoon + € 1,50 voor een halve liter Lübzer Pils.

We zijn lopend naar Schwarz gegaan om te eten. Het was ongeveer drie kwartier lopen en we kregen een paar buien over ons heen. In Schwarz vonden we een restaurant waar we onder de parasol die nu als paraplu fungeerde, hebben gegeten. Daarna weer drie kwartier teruglopen en toen naar bed.

’s Nachts regende het lang en hard maar we hadden goed opgelet dat we niet in een dalletje stonden dus we hield alles droog. De tent tegenover ons, een jong stel met twee kleine kindertjes, had flink lekkage en de ervoor staande partytent werd ’s nachts met veel kabaal en huilende kindertjes boven de tent gezet. Gepeddelde afstand 23km.

Donderdag 14 juli

Het was ’s ochtends helemaal droog en de tenten droogden snel dus na het ontbijt vlug ingepakt. We voeren niet zo heel vroeg, ongeveer 10.15 uur en gingen de Schwarzersee (motorbootloos) en de daarboven liggende Fehrlingsee verkennen. Het waaide stevig en was een beetje koud maar gelukkig droog. Die meren zijn prachtig. Het helderste water dat je je maar voor kunt stellen met langs de kanten overal waterlelies en gele plomp. Waterlelies overheersen. Er moet aan de noordoostkant een kleine doorgang naar een poeltje zijn. Het staat op de kaart maar we hebben het niet kunnen vinden. De rietkraag is helemaal dicht en bij doorgangen kun je het meestal wel zien aan kleine openingen tussen de bomen. Maar hier niets te zien. Jammer. Helemaal in de noordpunt van de Fehrlingsee zijn aan het vaartje wat boothuizen.

Verderop is het verboden in te varen maar ook niet zo mooi meer. Modderig en stinkend water. We zijn er een klein eindje ingegaan maar eigenlijk hoeven ze dat niet eens te verbieden. Je laat het wel uit je hoofd zo dichtgeslibd en vol gegroeid.

Hierna terug naar het zuiden en via de Viltzsee naar Fleethermühle. Na een patatje met koffie hebben we met ons eigen bootskarretje de kajaks overgezet in het vaartje naar de Rätzsee die ook verboden is voor motorboten. Die voor motorboten verboden meren zijn toch wel het mooist. Aan de oevers van de Rätzsee zijn een aantal prachtige plekjes om even aan wal te gaan en te zwemmen. Een aantal ervan staat aangegeven op de kaarten van J. Uebermann maar er zijn er meer. Als het heel mooi weer is zijn ze bijna altijd bezet maar nu was het rustig. We haalden ook bijna geen kanoërs in en kwamen ze ook nauwelijks tegen. Er ligt ten noorden van de Drosedower Bek een FKK camping (C28) maar daar zagen we ook geen mensen op het water. In de Droserdower Bek kwamen we drie keer een tegenligger tegemoet. Na de Drosedower Bek kom je op de Gobenowsee. Hier hadden we de wind vol op de kop en moest het spatzeil weer dicht. Langs de noordoever voeren wel een paar canoes richting Wüstrow maar de fut was er kennelijk uit want ze maakten bijna geen voortgang. Jan en ik peddelen steeds stevig door, steeds zo’n beetje 7 à 8 km/h en dat is voor de meeste vaarders in dit gebied te hard.

Voor een canoe rekent men met gemiddeld 2,5 km/h en voor een kajakker met 3,5. Dan kun je echt heel rustig doen. Ik denk dat wij inclusief de rustpauzes nog boven de 5 km per uur komen er daar hoeven we niet voor de racen. We houden wel van lekker door peddelen, maar als er een jagende wauw, visarend of zeearend gespot wordt liggen we gauw stil met de verrekijker in aanslag.

Na de Gobenowsee kom je onder een brug door op de Klenzsee. In de oostelijke uitloper aan de noordoever staan nog wat idyllische botenhuizen met verblijfsruimte er boven. Hierna kom je via een nauwe doorgang op een klein plasje met prachtige waterlelies.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Aan het eind daarvan ligt de steiger van de overdraagplaats en de Wasserwanderrastplatz Kanuhof Wüstrow. Gepeddelde afstand 32 km.

Hier hebben we de tentjes weer opgezet en zijn daarna weer gaan eten in het restaurant bij de kerk waar we de eerste dag ook gegeten hadden. Prima restaurant. Het was er heel erg druk en we moesten lang wachten maar dat werd aangekondigd en tijdens het wachten kregen we een drankje van het huis aangeboden.

Vrijdag 15 juli

Het was ’s ochtends redelijk weer maar niet zo warm dat de tenten snel droog waren. Na het ontbijt de tenten dus enigszins nat ingepakt. Alles ingepakt en de kajaks op de auto geladen. Daarna via Wesenberg om te tanken, de terugweg begonnen. Om Hamburg heen en vlak na Hamburg weer veel vertraging. Onderweg een paar keer gestopt voor een bakje koffie en een broodje.

Om een uur of acht ’s avonds weer in Heerenveen. Jan belde Ien terwijl we vlak bij Groningen waren zodat hij uit Heerenveen opgehaald kon worden.

Al met al een mooie tocht. Geen stralend weer maar goed genoeg zeker in het begin van de tocht. In totaal hebben we ongeveer 170 km gevaren en 1200km gereden.

Naar boven