In 2024 vond ik bij het opruimen van de zolder mijn oude journaal weer terug dat ik al lang niet meer vinden kon. Dit is daarom als extra bij de tochtverslagen geplaatst.
Dinsdag 9 juli t/m zaterdag 13 juli 2002
Na de kajaktouren van Heinrich Nejedly en Jan Eggens over de Eems al vele malen gelezen te hebben, was het dan zover. Eigenlijk was het dit jaar de bedoeling geweest om met Ali, mijn schoonzoon en reeds twee jaar mijn kajak maatje, de Donau van Regensburg naar Wenen te doen. Jammer genoeg zit dat er dit jaar, door de geboorte van onze eerst kleindochter Zarah en de opening van babyspeciaalzaak ’t Koningskind, niet in. Dan maar de Eems samen met Jan Honig.
We besloten om met twee auto’s te gaan en dan één in Lingen achter te laten en met de andere naar het startpunt in Greven te rijden.
’s Morgens om zeven uur vertrokken we uit Spanga. In Lingen vonden we al snel vlak voor de Emsbrug een openbare parkeerplaats (later bleek het daar Schepsdorf te heten) waar we de CX van Jan achter lieten.
Om ca. twaalf uur kwamen we in Greven aan. Jan Eggens beschrijft dat ze bij de voetgangersbrug in de route naar het station te water gingen. Wij stonden met de auto aan de andere kan van de brug en het gesjouw met bepakking en kajaks leek ons veel te ver. Op de van Internet gehaalde platte grond van Greven leek het zwembed (Am Freibad) ons een betere plaats.
Het bleek een juiste keus. De auto kon goed onder het viaduct geparkeerd worden. Vlak voor het viaduct was de stuw. Deze was opgebouwd uit grote keien. De Duitsers hebben er een speciale naam voor die ik even kwijt ben.
Voor het afvaren om ca. 14 uur, hebben we nog even lekker gezwommen in het zeer heldere water van de Eems. Nog geen 50 meter na het viaduct stond een bordje op de rechter oever dat waarschuwde voor een stuw (levensgevaar). We hadden de kajaks dus beter direct 200 meter verder te water kunnen laten.
Bij hoog water moet de stuw bevaarbaar zijn, maar nu leek hij mij te gevaarlijk. Aan de linker oever konden we in het water staan en hebben we de kajaks aan een lijn over de stuw geloodst. Na de stuw weer instappen en klaar was Kees.
Vanaf de brug naar het station had dit stuk van de Ems ons nogal saai toe geleken en dat bleek vanaf het water ook wel. Vanaf de plaats waar de Glane in de Ems stroomt, wordt het mooier (na ca. 14 km).
Ergens tussen Saerbeck en Emsdetten hielden we onze eerste stop bij een instorting van de rechter oever. Hierdoor was onderaan de zeer hoge walkant (ca. 2 meter) een smal zandstrandje ontstaan waar we makkelijk konden uitstappen. De Ems stroomde hier met ca. 3 km/uur.
Iets voorbij Emsdetten begon het plotseling te onweren. Voor de regen even rechts aan land bij een zandstrandje na een fietsbrug over de Ems. Het was bij paal 30 km volgens kaart WW-2-06 van Juebermann.
Nadat we even op de wal gezeten hadden, begon het te stortregenen. Na en kleine 20 minuten was het voorbij. Een groep jongelui in K1’s begeleid door een aanwijzingen roepende vrouw in een speedboot, voer in hoog tempo stroomafwaarts. Een half uur later kwamen ze tegen de stroom in weer terug. Waarschijnlijk een groepje van KC-Emsdetten.
In een beetje buiig weer voeren we met spatzeil in regenjacks verder. Af en toe regende het flink. In de buurt van km-paal 33 (kaart WW2-06), via een vissteigertje, in een brandnetelveldje de tentjes in de stromende regen opgezet (ca. 20 uur). Na wat hete cup-a-soup en nog wat omgevingsverkenning, voor 10 uur ’s avonds in de slaapzak. Veel regen ’s nachts.
Woensdag 10 juli 2002
Gelukkig was get ’s ochtends een beetje droog. Jan is een langslaper, dus alleen maar even verder verkennen. Valk in de buurt zijn wat verlaten vakantieonderkomens. Het lijkt allemaal nogal wat verwaarloost. Na het ontbijt vertrokken we om ca. 10 uur met nat ingepakte tentjes naar Rheine. De zelfbedieningssluis naast de stuw moesten we zelf bedienen (daarom heet dat ook zo ;-)). Jan bleek in de kajak en trok die van mij de geopende sluis in. Ik had even wat moeite om de rinketten open te want volgens mij was het mechaniek nogal versleten, maar uiteindelijk lukte het toch.
Na het schutten begon het te regenen. We schuilden onder het viaduct. Omdat het niet ophield met regenen, hebben we de kajaks ver de wal opgetrokken. Met regenpakken aan zijn we via de eerste schutsluis de stad ingelopen om ergens een resaurant te zoeken. Hierna in een supermarkt boodschappen gedaan en weer terug naar de kajaks. Het was wel even droog geweest, maar bleef buiig, zodat Jan in de stromende regen de tweede zelfbedieningssluis deed. We dachten dat het hoogwater was in de Ems omdat in deze sluis het water tot ca 25 cm onder de rand van de sluiskolk kwam. In deze sluis een verval van ca. 2,5 meter. In de sluiskolk kon je bij het hoge niveau over de sluisdeuren heen kijken en leek het verval nog veel groter. Na het schutten konden we de rinketten niet meer sluiten, omdat het mechaniek niet meer wilde. Eigenlijk hadden we het moeten doorgeven, maar er was nergens een telefoonnummer te bekennen.
Ongeveer 5 km verder was weer een schutsluis. Je kon er omheen varen via een soort stroomversnelling. Dat was een leuke ervaring.
Bij kilometer 65 een mooi plekje gevonden om te overnachten op de linker oever, vlak voor Listrup.
Donderdag 11 juli 2002
Al vroeg wakker. Prachtig mooi zonnig weer. Om 9 uur Jan wakker gemaakt. Na een bad in de rivier ontbijt en vertrek om half elf.
Op km 72 weer een stuw mer rechts een schutsluis met zelfbediening. Hier ook weer een verval van 2 meter. Het was ter hoogte van Emsburen.
Bij km 85 Hanneckenfähr. HIer moesten we voor de eerste keer overdragen. Volgend de kaarten kun je aan beide overs overdragen. Wij kozen rechts, de kant van de camping. Hier hebben we ook de watervoorraad aangevuld.
Na de stuw bij Hanneckenfähr waren we al snel bij Lingen. Jan zijn auto stond in Schepsdorf iets ten oosten van de Eems op een algemene parkeerplaats. Er was een steiger waar we de kajaks op getrokken hebben. Boven herkenden we echter niets en veronderstelden dat we dus een brug te vroeg waren. We hadden trek en zijn bij de Italiaan gaan eten. Na doorvaren bleek dat de volgende brug verder buiten het dorp lag. De stroming te sterk om tegen in te peddelen. We besloten om dan nog een nacht te kamperen en de auto met de trein vanuit Meppen te halen. Vlak na Lingen kwamen twee goed bevaarbare stroomversnellingen. Bij km 95 hebben we overnacht op de linker oever, op een landje waar schapen liepen. We hadden 2 km eerder al een mooi plekje gezien maar daar liepen pinken met een jonge stier. Niet zo goed voor de nachtrust.
Vrijdag 12 juli 2002
Na een goede nachtrust, niet gestoord door schapen, hooguit door een mug, hadden we een traag ontbijt en wachtten we tot de ochtendzon de tenten had gedroogd. Daarna en inpakken en wegwezen. Het enige dat we achter lieten was wat geplet gras.
Het volgende stuk zou twee onbevaarbare stuwen geven. De eerste op km 110 bij Gross Hesepe. Bij de tweede stuw was onze laatste overnachtingsplaats. We konden het nu een keer legaal doen, omdat de eigenaar op zijn trekker vlak in de buurt aan het werk was. Jan zocht uiteindelijk een plekje waar we wat verder van het lawaai van het vallende water verwijderd waren. De wal was daar wel wat steiler, maar het was een goede plek. ’s Avonds landde er nog een heteluchtballon vlak achter ons in het weiland achter de bosjes.
Zaterdag 13 juli 2002
Na een goede nacht, in slaap gesust door de waterval van de stuw, maakten we een lekker ontbijt. Daarna inpakken en weer te water. Het was nog een mooie tocht door een natuurgebied met oeverzwaluwen vlak voor Meppen. Jan is hier op de trein gestapt op de auto uit Lingen te halen.
Volgend jaar de Eems tussen Meppen en Leer.