De geplande route
Hieronder een kaart van de ligging van onze tocht ten opzichte van Berlijn.
Ligging van de tocht ten opzichte van Berlijn
We hadden gepland om de Spree-tour die we vorig jaar in augustus gemaakt hadden, in het voorjaar nog een keer over te doen. Helaas kwam er weer wat tussen en nu zitten we dus weer in het najaar. Dezelfde tocht als vorig jaar heeft geen zin. Die wilden we juist in het voorjaar maken omdat er dan zoveel meer vogels zijn. De karekiet hoor je in het najaar niet. Ik heb dus een andere bijna even lange tocht gepland. Het wordt een tocht over de Rheinsberger Rhin. Deze mag alleen in de zomer bevaren worden en alleen met eenpersoons kajaks. In bovenstaande kaart is de tocht aangegeven. Zoals ingetekend is het 200 km. We starten in Priepert vanaf de camping Havelperle. Het meest noordelijke stukje op de kaart slaan we over. Dat stuk via Wüstrow en de Schwanhavel hebben we nu al minstens vier keer gevaren dus dat kunnen we wel overslaan.
Via de Elbogensee en de sluis bij Strassen gaan we richting Rheinsberg.
In de planning heb ik plaatsen op campings uitgezocht voor de overnachtingen maar wildkamperen is veel leuker.
Eerste nacht wildkamperen aan de Tietzowsee
We hebben negen dagen om te peddelen, gemiddeld 20 km per dag. Alleen aan de Havel bij het Ziegeleipark en in Fürstenberg hebben we op een betaalde kampeerplaats gestaan. Natuurlijk ook de eerste en laatste nacht op camping Havelperle in Priepert waar we de auto gratis op de camping mochten laten staan.
Het is een prachtige gevarieerde tocht. De kajaks zijn eigenlijk wat te lang voor de Rheinsberger Rhin. Er zijn veel hindernissen van omgevallen bomen.
Een van de vele boomhindernissen
Je moet goed oppassen dat je niet dwars komt te liggen voor een boomstam want dan kom je er door de stevige stroming haast niet meer weg.
De instapplaats na het overdragen in Rheinsberg is lastig. Je kunt beter iets verderop bij de parkeerplaats aan de linkeroever instappen maar dat is een heel stuk verder om karren. Het water stroomt daar wat rustiger. Wel moet je bij de instapplaats aan de weg de peilaanduiding aflezen, want onder een bepaald peil mag er niet gevaren worden.
Het peil staat net hoog genoeg maar we zijn wel de enige kajakkers. Waarschijnlijk is het ook al wat te laat voor de meesten om de ‘afdaling’ te beginnen, want 20 km red je niet in een halve middag.
We waren nog niet zolang op het stromende water toen ik door een onhandige beweging omsloeg. Het is er ondiep en meestal kun je dan jezelf wel weer met de peddel omhoog drukken. Dat lukte niet doordat de stroming te sterk was en het werd dus een ‘wet exit’.
Aan de wal met een drinkbeker van Jan de kajakkuip leeg gehoosd, met de spons ging dit wat te langzaam.
Hozen na de ‘wet exit’.
Na een kleine 2 km werd het in de natte kleren wel wat koud dus een plekje bij een leegstaand huis gebruikt om me te verkleden.
Het leegstaande huis dat een ‘Kinderheim’bleek te zijn bij Untermühle.
Meteen maar even koffie gemaakt. Toen we bijna weer klaar waren met inpakken om verder te varen kwam een bewoner van het achterliggende huis ons vertellen dat ze niet zo blij waren met het ongeoorloofde gebruik van de oever en zijn we verder gevaren. Het werd ons zeer vriendelijk meegedeeld. Helemaal geen gescheld of gemopper.
Bij de ‘Rohrbrücke’ te Rheinshagen moesten we overdragen. Daar is het oppassen voor de rotsblokken bij de tewaterlating.
Instapplaats na de “Rohrbrücke”
Bij Zippelsförde aan het eind van de Rheinsberger Rhin is weer een overdraagplaats. Het was al aan het schemeren toen we weer verder voeren en we hebben snel een plekje gezocht om te overnachten.
Overnachting tussen de brandnetels anderhalve km voorbij Zippelsförde
Het was al bijna donker toen de tentjes stonden en het dagelijkse warme diner hebben we maar overgeslagen. Een broodje met kaas of pindakaas was ook prima. Het biertje maakte ons lekker slaperig.
De volgende dag via de Zermützelsee, Tetzenseen en Molchowsee naar de Rupinersee waar we weer een plekje vonden om te overnachten.
Een rover op de loer
Koffiestop aan de Molchowsee
Achter de bomen ligt in het dal de Rupiner See. We staan aan de zuidelijke oever ongeveer bij km-aanduiding 35.
Via de Bützsee en de Bützrhin naar de Kremmener Rhin waar we een plekje om te overnachten vonden op de dijk vlag achter de begroeiing. Op het verder gelegen land werd druk gewerkt om het gemaaide gras droog te krijgen.
Koffiepauze aan de Bützsee
Aan de zuidoever van de Kremmener Rhin bij km-aanduiding 20
Op de Kremmener Rhin bij de Kremmener See
De volgende dag was wat zwaarder. In Sachsenhausen en bij de stuw naar het Oder-Havel Kanal tussen Friedrichstal en Malz, moesten we erg ver om karren. We waren eerst de sluiskolk van Sachsenhausen ingevaren. Waar vroeger de bovenste sluisdeur zat was nu een schot. Het hoogte verschil was nog geen halve meter maar we konden daar niet uit de kajak komen. Dus terug naar het punt waar de wal laag genoeg was om uit te stappen. Dit was vlak voor het zwembad aan de westelijke oever. Daar vandaan moesten we helemaal de brug over en aan de oostelijke oever weer instappen.
Een bandje van Jan zijn karretje was lek dus dat ging niet allemaal zo soepel.
Bij de volgende stuw lag het instappunt veel verder weg dan op de kaart aangegeven.
Ook was de wal erg moeilijk. We moesten over de walbeschoeiingskeien en met een vol beladen kajak is dat een hele klus.
Op de brug in Sachsenhausen
Oversteek tussen Malz en Friedrichstal
Aan de westelijke oever van het Oder-Havel Kanal vlak voor Bernowe een kamp voor de nacht gemaakt. Overal in het bos sporen van wilde zwijnen. Het is maar een smal stukje aan het kanaal dat buiten het natuurgebied valt.
Aan de westoever van het Oder-Havel Kanal tussen km-aanduiding 34 en 35
De volgende dag via sluis Liebenwalde en Bischofswerder naar Zehdenick. Vandaar nog een dik uur naar de camping op het Ziegeleipark waar we ook gestaan hebben tijdens de lange tocht in 2012.
Koffiepauze vlak na de sluis bij Liebenwalde in het Vosskanal
In de sluis bij Zehdenick
Na het volstromen van de sluiskolk
Bijna klasr voor vertrek uit de Alte Hafen bij het Zeigeleipark. Op de achtergrond de vriendelijke duitser die nu zijn radio wel erg hard aan had. ‘Musik muss sein’ riep hij.
Vlak voor de sluis Regow is een bivakplaats. Dat was ons doel op de volgende dag. Toen we voor een dreigende bui een koffiestop maakten aan de westelijke oever van de Havel legde na ons een groepje jongens aan. Ze hadden wat problemen met kaartlezen. Het bleek een groep te zijn van een school in Berlijn die zelfstandig een tocht moesten maken. Jongens van 14 tot 17 jaar oud schat ik. Er was begeleiding bij van oudere jaars die alleen maar aanwezig waren en bij zouden springen in geval van nood. De jongens moesten het verder zelf uitzoeken. We waren ze al tegengekomen ergens bij km 27. Nu wilden ze richting Templin. Toen ze net weer van wal gestoken waren zag Jan dat ze hun waterdichte tonnetje hadden laten liggen. Hij kon ze nog net terug roepen.
Even voordat we de bivakplaats zouden bereiken, vonden we aan de westelijke oever een mooie plek om te overnachten. Goed bereikbaar voor de ochtendzon, zodat de tenten snel droog zouden zijn als we geluk zouden hebben.
Jan heeft cantarellen gezocht. We eten ze met uitjes, rijst en vis.
In de ochtendzon zijn de tentjes snel droog
Toen we de tentjes hadden staan kwam de groep jongens voorbij. Toch niet richting Templin gegaan. De volgende dag zagen we dat ze op de bivakplaats voor de sluis Regow hadden overnacht.
Hierna gingen we via de Stolpsee naar Fürstenberg waar we midden in het stadje vlak voor de Fishpass op de gemeentelijke Wasserwander Rastplatz hebben overnacht. Toen we daar aankwamen stonden er al een aantal tenten waarbij de kajakkers gezellig zaten te kletsen. Het bleken ook Nederlanders te zijn.
We zijn bij de Italiaan gaan eten. Het restaurant dat ons de vorige keer dat we hier waren zo slecht bevallen was, Im Holzwurm, bestond niet meer wat ons niet verbaasde. De Italiaan was weer prima.
Op de WWR bleek het licht in de douches niet te werken. Ook de muntautomaat niet. Waarschijnlijk lag er een zekering (smeltveiligheid) uit waardoor er geen stroom was. vond een koude douche prima maar in het stikdonker was dat wel wat lastig dus ging dat niet door.
Wel moesten we per persoon de vijf euro kampgeld betalen.
De volgende dag al ’treidlend’ via de Fisch-Kanu-Pass omhoog en verder naar Priepert om nog een nachtje te staan.
Het laatste uurtje peddelen was in de stromende regen. We hadden net onze laatste rustpauze gehad vlak voor de Ziernsee
Hieronder de tocht zoals die gemaakt is met de overnachtingsplaatsen. De gevaren afstand is 185 km.
Werkelijk gevaren tocht met overnachtingsplaatsen
Vaardagen met afstanden en overnachtingsplaatsen
(gevaren gemiddeld per dag 20,97 km; totaal 188,7 km)
Terug naar ‘Tochten’.